-
1 zastać
глаг.• застать* * *zasta|ć\zastaćnę, \zastaćnie, \zastaćń, \zastaćł, \zastaćny сов. застать;\zastać przy obiedzie застать за обедом; \zastać przy życiu застать в живых
* * *zastanę, zastanie, zastań, zastał, zastany сов.заста́тьzastać przy obiedzie — заста́ть за обе́дом
zastać przy życiu — заста́ть в живы́х
См. также в других словарях:
zastać — dk, zastaćstanę, zastaćstaniesz, zastaćstań, zastaćstał, zastaćstany zastawać ndk IX, zastaćstaję, zastaćstajesz, zastaćwaj, zastaćwał, zastaćwany 1. «przybywszy dokądś znaleźć, spotkać tam kogoś, coś» Zastać kogoś w domu. W pokoju zastał bałagan … Słownik języka polskiego
